حفاظت و مرمت

حفاظت و نگهداری آثار گذشتگان برای نمایش و ارائه آنها به نسل‌های آتی یکی از وظایف و اصول بنیادی موزه‌ها می‌باشد. هر ساله، هزاران نفر از درهای موزه‌ها عبور می کنند، به تماشای گالری‌ها می‌روند، از نمایشگاه‌های موقت دیدن می‌کنند و دقایق زیادی را در موزه‌ها صرف می‌کنند و کمتر به یاد می‌آورند کسانی که در پشت صحنه این امکان و منظر را برای بازدیدکننده‌ها بوجود می‌آورند، مرمتگران، باستان‌شناسان و موزه‌داران می‌باشند.

بخش حفاظت و مرمت خانه موزه مقدم در سال 1384 در قالب طرح ساماندهی و مرمت اضطراری اشیای مرحوم دکتر محسن مقدم در محل نگهداری موقت اشیاء در عمارت باغ نگارستان شروع به کار نمود. گستردگی و تنوع آثار موجب گردیدکه در سال 1386 بخش حفاظت و مرمت به دو گروه تخصصی مرمت اشیاء و تزیینات وابسته به معماری در محل خانه موزه مقدم و همچنین بخش مرمت کاغذ و نسخ خطی در عمارت باغ نگارستان گسترش یابد.

اساساً، بخش حفاظت و مرمت در یک موزه عهده‌دار دو مسئولیت مهم می‌باشد:

-  فراهم ساختن عمر طولانی‌تر برای مجموعه‌ها از طریق بررسی، تشخیص و درمان آسیب‌ها

- مطالعه و تحقیق بر روی عوامل فرساینده و همچنین روش‌های حفاظتی جدید به منظور دنبال کردن آگاهی‌های بیشتر برای نمایش، نگهداری و حفاظت پیشگیرانه از فساد و زوال آثار در آینده

از طرف دیگر، حفاظتگران همگام با باستان‌شناسان، موزه‌داران و تاریخ پژوهان تلاش می‌کنند تا با شناخت تکنیکی و تاریخی اثر به فهم و شناخت هر چه بهتر اثر دست یابند.

بخش حفاظت و مرمت خانه موزه مقدم علاوه بر وظایف و مسئولیت‌های داخلی خود، از این توان کارشناسی و تخصصی برخوردار می‌باشد که به سایر بخش‌های دولتی و خصوصی در جهت ارائه خدمات مرمتی یاری رسانده و در جهت انجام رساله‌های دانشجویی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در حوزه‌های باستان‌شناسی، مرمت و علوم موزه‌ای با موسسات آموزشی و دانشگاه‌ها همکاری نماید.